Ο φιλόζωος!

Ένας Ελληνοαμερικάνος επισκέπτεται τον αδερφό του, ο οποίος είναι βοσκός στην Κρήτη. Έχει μαζί του κι ένα σκύλο ράτσας Αλάσκας. Τον βλέπει ο βοσκός και τον παρακαλά:
- Ασε μου, ρε αδερφέ, τον σκύλο εδώ. Εγώ θα τον έχω στην περιποίηση, και τέτοιο σκύλο δεν βρίσκω εδώ ενώ εσύ θα ξαναβρείς.
- Ναι, του λέει ο ξενιτεμένος, αλλά θέλω να ζει σαν... άνθρωπος! Εμείς στην Αμερική είμαστε πολύ φιλόζωοι.
- Να μη στεναχωριέσαι! Στη μάντρα ή στο σπίτι, θα τον έχω πάντα μαζί μου και μόνο κρέας και γάλα θα τρώει.
Με τα πολλά λύγισε ο Αμερικάνος στη θέληση του αδερφού του. Περνάνε δέκα χρόνια, μοιραία πεθαίνει ο σκύλος. Τηλεφωνά ο βοσκός στον αδερφό του, του το λέει και παίρνει την απάντηση:
- Α, είπαμε, σαν άνθρωπος! Θα τον κηδέψεις χριστιανικά.
- Μα γίνονται αυτά τα πράγματα;
- Πες το στον παπά του χωριού να το κάνει.
Πάει ο βοσκός στον παπά, του λέει ότι θέλει χριστιανική κηδεία για το λυκόσκυλο και του απαντά ο παπάς:
- Σήφη, την τσικουδιά να τη λιγοστέψεις! Ηντα 'ναι αυτά που μου ζητάς;.
- Μα ο αδερφός μου λέει...
Παίρνει το κινητό και μιλά με τον αδερφό του.
- Έλα, παπα-Λάμπρο, με ακούς; Δυόμισι χιλιάδες δολάρια σου στέλνω για την κηδεία του σκύλου αλλά να γίνει όπως πρέπει! Εντάξει;
- Εντάξει! Εντάξει!
Κλείνει το κινητό ο παπάς και λέει του Σήφη:
- Καλά, ρε κουμπάρε! Γιατί δεν μου λες από την αρχή ότι ο σκύλος σου... ήταν ορθόδοξος;